คุยกับครู
ฉบับที่ 6: 27 ธันวาคม 2553
วันพฤหัสบดีที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2553
วันพฤหัสบดีที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2553
คุยกับครู
ฉบับที่ 2 : วันที่ 2 ธันวาคม 2553
คุณครูที่เคารพทุกท่าน
081-8016072 คือเบอร์โทร.ที่ผมใช้อยู่ มีธุระปะปังก็บอกเล่าเก้าสิบไปนะครับ มีสื่อ/เครื่องมือเหล่านี้อยู่พยายามใช้ให้เป็นประโยชน์จะได้ประหยัดเวลาและน้ำมันรถ ไม่ต้องไปกังวลว่าถ้าใช้โทรศัพท์ติดต่อกับผมแล้วจะถูกกาลเทศะหรือเปล่าหนอ? แม้ว่าผมจะเป็นคนพบง่าย แต่หาตัวยากก็ตาม รับประกันซ่อมฟรีได้ว่า ยินดีรับโทรศัพท์จากพวกเราตลอด 24 ชั่วโมง ไม่เว้นวันหยุดราชการ
อาชีพครูเป็นอาชีพที่สร้างบุญสร้างกุศล กล่าวคือ เป็นอาชีพที่ทำประโยชน์แก่คนอื่น เพื่อให้คนอื่นได้ดิบได้ดี ซึ่งมีเพียงไม่กี่อาชีพที่จะทำเช่นนี้ได้ แต่ครูอย่างพวกเราต่างลำบากตรากตรำกรำงานหนัก จึงมีความเครียดมากกว่าอาชีพอื่น พอเครียดมากร่างกายก็หลั่งสารพิษมาทำลายเซลล์ต่าง ๆ กลายเป็นเนื้อร้ายและมะเร็งในที่สุด พวกเราเห็นทีจะต้องพยายามคิดเชิงบวกให้มากที่สุด ทำความเข้าใจเด็กและปัญหาที่มีอยู่ แล้วทำใจยอมรับว่าบางทีเราก็ไม่อาจจะทำอะไรได้ดีครบ 100% โลกกลมๆใบนี้มิได้สวยสดงดงามไปทั้งหมด ได้บ้างเสียบ้างช่างปะไร ขอเพียงทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน ถ้าคิดเช่นนี้ได้สมองของเราจะได้ไม่รกรุงรัง ไม่อัดแน่นไปด้วยของเสีย มีความสบายอกสบายใจ โอกาสที่โรคภัยไข้เจ็บจะมาระรานก็น้อยลง
มีงานสำคัญที่จะขอทำความเข้าใจกับพวกเราในด้านวิชาการ สัก 3 เรื่อง คือ
1. หลักสูตร
2. การประกันคุณภาพการศึกษา
3. จุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน
ทั้ง 3 เรื่องนี้ผมได้คุยกับทีมงาน ศน. ซึ่งถือเป็นฝ่ายบุ๋นและกุนซือของผมให้เป็นที่เข้าใจพอสังเขปแล้ว ฉบับนี้ขอสาธยายเรื่องที่ 1 (หลักสูตร) ก่อน
เรื่องที่ 1 : หลักสูตร มี 3 ประเด็นหลัก คือ
1.1 หลักสูตรสถานศึกษา ขอเพียงได้เห็นโรงเรียนของเรามีหลักสูตรที่เป็นตัวตนของโรงเรียนเองไว้ใช้ มีการนำไปใช้จริง มีการปรับปรุงและพัฒนาอยู่เสมอ ก็น่าจะพอไปวัดไปวาตอนเช้าๆได้แล้ว
1.2 การจัดการเรียนรู้ ขอเพียงคุณครูมีการวางแผนการจัดการเรียนรู้ให้เด็กได้เรียนรู้เป็น “กระบวนการ” (คิด-ทำ-นำเสนอ) ก็น่าจะใช้ได้แล้ว กระบวนการ จะก่อให้เกิดการปฏิบัติ การปฏิบัติทำให้เกิดการคิด การทำงาน มีผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน แถมได้กำไรในเรื่องคุณธรรม จริยธรรมตามมาอีก การจัดการเรียนรู้ที่ดีต้องรอบด้านและหลากหลายวิธีการ ไม่มุ่งเน้นเพียงให้เด็กทำแต่แบบฝึกหัด
เรื่องการเรียนรู้โดยการปฏิบัติจริงนี้เป็นเรื่องสำคัญ คุณครูเราทำได้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่าจะทำกันขนาดไหนต่างหาก ควรทำความเข้าใจกับผู้ปกครองให้ชัดเจนว่าสอนให้เด็กปลูกผัก หุงข้าว ทำกับข้าว
1.3 การวัดและประเมินผล ขอเพียง วัด ให้ได้ข้อมูลที่เป็นจริง ถูกต้อง น่าเชื่อถือ ไม่ใช้วิธีการ Lift the clound (ยกเมฆ)จะได้ ประเมิน ได้ถูกต้อง แม่นยำว่าเด็กคนนี้ในเรื่องนี้เรื่องนั้นเขามีความคิดและฝีมือระดับใด ไม่มุ่งเน้นการเรียนรู้เพียงเพื่อตอบคำถามได้ หรือทำข้อสอบได้ นักวัดผลบอกว่าสมัยนี้ต้องปรับเปลี่ยนสไตล์จาก Assessment of Learning ไปเป็น Assessment for Learning และ Assessment as Learning ซึ่งหมายความว่าการประเมินต้องเป็นไป เพื่อการพัฒนาการเรียนรู้ ถือเสมือนว่าการประเมินและการเรียนรู้เป็นเรื่องราวอันเดียวกัน ต้องทำเคียงคู่ไปด้วยกัน ทำเป็นน้ำแยกสาย ไผ่แยกกอไม่ได้ เพราะการตอบคำถามได้ไม่เพียงพอและไม่สามารถทำให้คนโต้ลมฝนทนลมหนาวยืนระยะอยู่ในยุคนี้ได้ ถ้าปรับแนวคิดเป็นเช่นนี้ได้ ข้อสอบก็คงจะต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบ/วิธีการ และทุเลาลง วิธีการประเมินก็คงจะต้องใช้ตาดู หูฟัง ลิ้นชิมรส กายสัมผัส เพื่อเก็บข้อมูลให้สมองกลั่นกรองและสังเคราะห์ จากนั้นค่อยส่งให้ปากคอมเม้นท์และมือจดบันทึกหรือสาธยายออกมาเป็น ผลการประเมิน ที่มีความเป็นเรื่องเป็นราวมากขึ้น สำหรับเรื่องที่ 2 และเรื่องที่ 3 ขอยกยอดไปฉบับต่อๆไปนะครับ
ปีงบประมาณ 2554 สพป.ของเราได้อัตราครูที่เกษียณก่อนกำหนด (เมื่อ 1 ตุลาคม 2553) คืนมาใน รอบแรก 52 ตำแหน่ง (100 %) ได้พยายามจัดคืนให้โรงเรียนเดิม (แต่ต้องไม่เกินเกณฑ์) เป็นหลัก โรงเรียนที่ขาดแคลนติดลบ 30% ขึ้นไป ต้องดูแลให้สภาพดังกล่าวหมดไปโดยจัดสรรอัตรามาให้เพื่อจะได้ติดลบลดลง ส่วนรอบ 2 จะมีจัดสรรเพิ่มเติมมาให้อีกถ้าสพฐ.ได้ภาพรวมระดับประเทศแล้วส่องกล้องมองดูว่า สพป.ของเรายังมีสภาพการขาดแคลนสูงในระดับต้น ๆ แต่คงจะได้ไม่มากนัก ตำแหน่งที่ได้มาทั้งหมดนี้ คงจะไปใช้ได้ราวๆ เดือนพฤษภาคม 2554 เพราะมีกระบวนการทั้งเยอะและยาว โดยจะต้องกันไว้ 25% ของอัตราที่ได้มาทั้งหมด เพื่อใช้สำหรับคัดเลือกพนักงานราชการและลูกจ้างประจำ ที่ทำหน้าที่ครูในการขยับฐานะตนเองไปเป็นครูผู้ช่วยอีกด้วย
สำหรับการย้ายครูผู้สอน ตำแหน่งว่างมี 20 ตำแหน่ง มีคุณครูที่สามารถย้ายได้ เพียง 8 ราย หลังจากนี้คงจะต้องบรรจุผู้สอบแข่งขันขึ้นบัญชีไว้ตามวิชาเอกที่โรงเรียนต้องการโดยเร็ว มีข้อสังเกตว่าครูที่จบวิชาเอกการประถมศึกษาจะมีโอกาสย้ายได้น้อยกว่าวิชาที่เป็นวิชาหลัก อีกวิชาเอกคือเอกบริหารการศึกษา ไม่มีโรงเรียนใดเสนอความต้องการอยากได้ คงจะเสียววาบๆกันว่าโรงเรียนมีผู้บริหารอยู่แล้วขืนเสนอความต้องการครูผู้สอนวิชาเอกบริหารเข้าให้อีก เดี๋ยวจะมาช่วยกันบริหารโรงเรียนจนเสียรูปมวยได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามคงจะมีการปรับปรุงหลักเกณฑ์และวิธีการให้หายใจหายคอคล่องขึ้นภายหลัง
ส่วนตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียน มีตำแหน่งว่าง 5 ตำแหน่ง สามารถย้ายลงได้ 2 ตำแหน่ง เหลืออีก 3 ตำแหน่ง ไม่มีผู้ยื่นขอย้ายจะต้องแต่งตั้งผู้ผ่านการคัดเลือกที่ขึ้นบัญชีไว้โดยเร็ว
กระทรวงศึกษาธิการของเรา ออกประกาศให้มีการจัดตั้ง “คณะกรรมการประสานและส่งเสริมการศึกษาเอกชนในระดับจังหวัด” (ยกเว้นกรุงเทพฯ และ 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้) ท่านศิวชาติ ศิริเลิศ ผู้อำนวยการโรงเรียนพลูหลวงวิทยา กำลังตระเวนบกตระเวนน้ำประสานมวลมิตรพี่น้องจัดตั้ง สมาคมที่เกี่ยวข้องกับการบริหารโรงเรียนเอกชนจังหวัด เพื่อร่วมกันขับเคลื่อนภารกิจของการศึกษาเอกชนให้บรรเจิด ทุกอย่างในยุคนี้หยุดไม่ได้ ผู้ใดหยุดจะเป็นผู้ถูกหยุด ณ เวลานี้ โรงเรียนเอกชนฟิตเปรี๊ยะ แน่นปั๋ง แข็งเป๊ก
สัมปทานหมด....ท้ายนี้ ขอฝากสุภาษิตของคนแคระ “นอนที่ไหนไม่สำคัญ สำคัญว่านอนกับใคร”(จะทำอะไรกับใครที่ไหนอย่างไร ศึกษาข้อมูลให้ดีๆก่อน) ..... สวัสดี.
วันพุธที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553
คุยกับครู
ฉบับที่ 1/2553 :23 พ.ย.53
คุณครูที่เคารพทุกท่าน
“คุยกับครู” เป็นช่องทางหนึ่งในการสร้างความเข้าใจและความสัมพันธ์อันดีระหว่างผมกับชาวโรงเรียนในลักษณะเคียงข้างสร้างสรรค์งานการศึกษาขั้นพื้นฐานในซีกของก่อนประถมศึกษา ประถมศึกษา ขยายโอกาสและการศึกษาเอกชนให้ก้าวหน้างดงาม จะพยายามคลอดให้สม่ำเสมอคงเส้นคงวาทุกๆสัปดาห์
ฉบับนี้เป็นฉบับปฐมฤกษ์ ขอนำร่องด้วยการเลียบๆเคียงๆให้รู้จักมักจี่กันเบาะๆก่อน ผมมารายงานตัวแบบลุกลี้ลุกลนเมื่อ 3 พ.ย.53 ด้วยเงื่อนไขส่วนตัวที่ต้องทำอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน เป็นสัญญาณบ่งบอกให้รู้ว่าคนเราถ้าต้องการเติบโตต้องมีความพร้อมอยู่ตลอดเวลา ต้องทำงานแข่งกับเวลา ใช้เวลาให้คุ้มค่า ไม่นอนหายใจปล่อยเวลาและคาร์บอนไดออกไซด์ทิ้งไปเปล่าๆ
ผมเคยเป็นครูน้อย , ศึกษานิเทศก์ , อาจารย์ใหญ่, หน.ปก., หน.ปอ., ผช.ผอ.ปจ.,รอง ผอ.สพท.และรอง ผอ.สพป. รักจะเดินในถนนสายนี้เมื่อเดินยังไม่สุดสะพานจะหยุดนั่งก็ไม่ได้ เพียรสอบ ผอ.เขตทั้งหมด 5 ครั้ง ได้ข้อคิดสำคัญว่า “สิ่งที่เราอยากได้มักจะไม่ค่อยมีใครให้” ต้องดิ้นรนขวนขวายแสวงหาอนาคต ไม่รอราชรถมาเกย...ไม่มีฝันใดเป็นจริงหากคนหยุดนิ่งเฉยชา ไม่มีฝันใดได้มาหากคนไม่กล้าท้าทาย” ท่านชลอ กองสุทธิ์ใจ อดีตเลขาธิการ กปช.บอกว่าคนจะเติบโตต้องมีองค์ประกอบ 3 อย่าง คือ พรสวรรค์บวกพรแสวงและแรงบุญ ทั้ง 3 อย่างคงจะมาประจวบเหมาะกับผมเข้าพอดี จึงได้มาทำงานร่วมกับพวกเรา การเติบโตครั้งนี้ไม่มีการเบียดเบียนใคร
ผมมีเวลาทำงานอีก 4 ปี ของอะไรที่ได้มายากย่อมมีคุณค่า จะพยายามรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีๆ ไม่ยอมเสียตัวให้ใครง่ายๆ หมายมั่นปั้นมือเต็มที่ว่าจะมาร่วมทำงานกับพวกเราฉันท์พี่น้องในบทบาทสำคัญคือ “การประสาน ส่งเสริมและสนับสนุน” เทคนิคสำคัญกว่าขนาดที่จะนำมาใช้จะเน้นการเดินจับถูกมากกว่าการจับผิด ดูแลช่วยเหลือเกื้อกูลกันดังขอนไม้ลอยน้ำให้กบเขียดได้ใช้เป็นที่กระโดดโลดเต้นดังนิทาน เป็นต้นไม้มีร่มเงาให้นกกาได้อาศัยแม้บางครั้งจะถูกขี้รดบ้างก็ไม่เป็นไร จะไม่ทำตนเป็นนกกระสาที่คอยล่าเหยื่อทำให้พวกเราให้พวกเดือดร้อนระคายเคือง จะได้ทำงานกับเด็กและชาวบ้านด้วยความโล่งอกโล่งใจ
ผมมีความมุ่งมาดปรารถนาจากพวกเราชนิดสุดขั้ว คือ
1.ผู้บริหาร (ผู้บริหารสถานศึกษา ผู้รักษาราชการแทน)
บริหารดีๆ ทำงานดูตาม้าตาเรือ เป็นผู้นำลูกน้องไปในทางที่ดีงาม อำนวยความสะดวกให้คุณครูสอนเด็กๆด้วยความสุขใจสุขกาย เป็นเพื่อนคู่คิดมิตรคู่ใจกับลูกน้อง สนับสนุนลูกน้องให้ก้าวหน้า การสนับสนุนลูกน้องเป็นสิ่งสำคัญ “เป็นนายถ้าไม่สนับสนุนลูกน้องจะเอาบารมีมาจากไหน” สร้างความสัมพันธ์อันดีและเป็นผู้นำทางความคิดร่วมกับชาวบ้าน เป็น“ผู้มีวิสัยทัศน์ก้าวพ้นในเรื่องของตนเอง” กล่าวคือจะทำอะไรคิดถึงคนอื่นก่อนไม่วนเวียนอยู่แต่ในเรื่องของตนเอง ควรคิดถึงประโยชน์ที่จะเกิดแก่เด็ก ชาวบ้านและครูก่อน
2.คุณครู (ครู พนักงานราชการตำแหน่งครู ครูอัตราจ้าง)
เป็น “ผู้มีวิสัยทัศน์เชิงคุณธรรม” เห็นเด็กแล้วเกิดความรัก คิดเมตตาสงสาร อยากจะช่วยเหลือ ให้ได้ดิบได้ดี ขยันหมั่นเพียรในการพัฒนาตนเอง ขยันสอนให้เด็ก “คิด ทำ นำเสนอ”ด้วยความเอาใจใส่ มีผลการวิจัยยืนยันว่าความเอาใจใส่ของคุณครูเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเรียนรู้ของเด็กมากกว่าคุณวุฒิของคุณครูอย่างลิบลับ คุณครูรักลูกคนอื่นเหมือนลูกของเราให้ลูกคนอื่นกินดีๆเหมือนลูกของเรา มิใช่ “ลูกคนอื่นกินอะไรก็ได้”
3.ทีมสนับสนุน (เจ้าหน้าที่ธุรการ พนักงานบริการ ลูกจ้าง)
เป็นกองหนุนชั้นดี แบ่งเบาภาระและผ่อนแรงผู้บริหารและครู ให้มีความคิดดีๆและเวลามากพอในการทำงานจนเกิดผลดี ให้สมใจชาวบ้านซึ่งไว้วางใจส่งลูกหลานมาเรียนกับเรา
4.เด็ก(นักเรียน)
มี วิชาการ (ความรู้ความสามารถพื้นฐานทางวิชาการที่ใช้ได้ มีความคิดที่เข้าท่าเข้าทาง) มี วิชาคน(ประพฤติตนเป็นคนดี ทำประโยชน์ให้ส่วนรวมและอยู่ร่วมกันกับคนอื่นได้) และมี วิชาชีวิต (แก้ปัญหา ทำมาหากินและพึ่งตนเองได้) ไม่เป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ
ผมลองสรุปแนวคิดเป็นแผนภูมิที่ดูง่ายๆสบายตาดังที่ยกมาให้เห็นนี้ เวลาอออกเยี่ยมเยียนพวกเราในพื้นที่จะพยายามเก็บข้อมูลและภาพถ่ายดีๆ มาบอกเล่าเก้าสิบให้ได้ยินและยลร่วมกัน พวกเราคงจะต้องช่วยกันค้นหาหรือสร้างสรรค์ผลงานดีๆให้เกิดขึ้นที่โรงเรียนมากๆ เพื่อจะได้มาชม ชอบและเชียร์กันให้เอิกเกริก ของดีที่ว่านี้เป็นได้สารพัดไม่จำกัดประเภท รูปแบบและวิธีการใดๆ แต่จะเน้นหนักในเรื่องราวที่ส่งผลต่อคุณภาพของเด็กให้มากๆ
ช่วงนี้มีภารกิจสำคัญที่ดักรออยู่ข้างหน้าคืองานศิลปหัตถกรรมนักเรียนภาคเหนือ ครั้งที่ 60 ประจำปีการศึกษา 2553 15 – 17 ธันวาคม 2553 ที่เชียงราย งานนี้จัดเพื่อโชว์ความคิดและฝีมือของเด็กโดยเฉพาะ ส่วนของครูและอื่นๆเป็นเพียงอาหารเสริมให้งานดูดีขึ้น ของเราคัดเลือกในระดับเขตพื้นที่ไปหมาดๆเรียบร้อยแล้ว ได้รับความกรุณาและความร่วมมือสนับสนุนจากท่านผู้ว่าราชการจังหวัด ชาวตากและพวกเราเป็นอย่างดี ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งมา ณ ที่นี้ คุณครูของเราหลายท่านเสนอแนะว่า “การจัดงานปีนี้จัดได้ดี ควรจะจัดกันทุกเดือน” นับเป็นข้อเสนอแนะที่เฉียบคมมาก ก่อนจะไปเชิดฉิ่งที่เชียงรายก็ขอให้คุณครูเตรียมความพร้อมเด็กให้ดีๆ ควรพาเด็กไปรู้จักมักจี่ให้คุ้นกับสนามจริงก่อนวันประลองสัก 1 วัน เด็กจะได้ไม่มีอาการตื่นสนาม ไม่ควรกระหืดกระหอบไปรายงานตัวก่อนลงสนามแบบฉุกละหุก สมาธิจะเสียไปโดยใช่เหตุ ยามลงสู่สนามฝีมือมีความแน่อยู่แล้วต้องบวกใจที่มีความนิ่งไปด้วยจึงจะคิดอ่านทำการใหญ่ได้ ..สุดท้าย...ขอให้ “มั่งมี มั่งคั่ง มั่นคง.. ยิ่งใหญ่ ยิ่งยง คงมั่น..ยิ่งยศ ยิ่งเกียรติ สารพัน..ยิ่งวัน ยิ่งสุข สราญเทอญ”... สวัสดี.
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)